In India was er eens een koning die verlangde om God te zien. Hij riep zijn hoogste minister en vroeg, “Kunt u mij God tonen? Kunt u mij duidelijk vertellen wat God aan het doen is?” De minister hoewel erg geleerd, kon geen passend antwoord op de vraag van de koning vinden, dus verzocht hij de koning hem drie dagen de tijd te geven om een passend antwoord te formuleren. De koning ging hiermee akkoord, maar waarschuwde dat bij een onbevredigend antwoord zijn vertrouwen in hem als minister snel zou tanen.
De minister ging naar huis en begon alle boeken van zijn bibliotheek intensief te raadplegen in de hoop een passend antwoord op de vraag van de koning te vinden. Twee dagen later had hij nog steeds niets gevonden. Terwijl hij in zijn bibliotheek zat te treuren kwam zijn vijfjarige zoon voorbij en vroeg, “Vader, waarom kijkt u zo ongelukkig?”
“Het lukt me niet om een aanvaardbaar antwoord te vinden op een vraag die de koning mij heeft gesteld en hierdoor kan ik mijn functie aan het hof kwijtraken.”
“Wat is de vraag van de koning?”, vroeg de kleine jongen.
“Het is een te moeilijke vraag voor jou om te begrijpen, mijn zoon. Breek jij je hoofdje daar nou maar niet over.”
Maar zijn zoon bleef vragen en uiteindelijk zei de minister, “De koning wil God zien en weten wat Hij doet. Ik heb alle geschriften uiterst zorgvuldig onderzocht, maar kan geen goed antwoord op deze vraag vinden.”
De kleine jongen glimlachte teder en antwoordde, “Vader, dit is eenvoudig te beantwoorden. Als u morgen naar het hof gaat, zeg de koning dat het antwoord op zijn vraag zo eenvoudig is, dat zelfs uw kleine zoon hem kan vertellen hoe u God kunt zien en hem kan uitleggen wat hij aan het doen is.” De wanhopige minister keek vol ongeloof naar zijn zoon, maar zijn zoon stelde hem gerust met de woorden, “Maakt u zich niet druk Vader, ik beloof u dat ik u niet zal teleurstellen.”
De minister, nu wanhopig, had geen andere keus dan zijn hoop en vertrouwen op zijn kleine jongen te vestigen. De volgende dag gingen ze samen naar het hof. De koning ontving zijn minister en vroeg hem wederom, “Mijn beste minister, kunt u mij God tonen en mij vertellen wat Hij aan het doen is?”
De minister verklaarde nederig, “O Koning, deze vraag is zo eenvoudig dat zelfs mijn jonge zoon het kan beantwoorden.”
Hoewel hij verbaasd was, keerde de koning zich naar de jongen en zei, “Heel goed. Nou dan, beste jongen, kun jij mij God tonen en vertellen wat Hij aan het doen is?”
De kleine jongen zei, “Beste Koning, laat alstublieft een grote pan met melk brengen.
De koning ietwat verrast door het verzoek, voldeed aan het verzoek.
“Mijn beste Koning, is er boter in deze melk?”, vroeg de jongen.
De koning dacht even na. “Ja, natuurlijk is er boter in de melk, ”antwoordde hij.
“Kunt u het mij tonen?” vroeg de kleine jongen.
“Ja,” antwoordde de koning, “maar, om de boter te kunnen zien, dienen wij eerst de melk te karnen.”
“Precies,” zei de jongen. “Er is een soortgelijk proces waardoor wij God kunnen zien. Wanneer wij dit goddelijk proces volgen, dan zal God zich zeker aan ons manifesteren. Zonder beoefening van dit geestelijk proces van toewijding blijft God verborgen voor onze directe waarneming, op dezelfde manier als de boter verborgen is in de melk totdat de melk gekarnd is.”
Na het horen van deze volstrekt logische uitleg op zijn eerste vraag, was de koning helemaal tevreden. Toen stelde hij de zoon van de minister zijn tweede vraag. “Welnu, kun je mij vertellen wat God aan het doen is?”
“Nou,” zei de kleine jongen, “u stelt mij vragen op dezelfde wijze als een leerling vragen aan een guru stelt, maar u zit op een hoge troon en ik zit voor u op de vloer. Volgens de etiquette zou u in een nederige houding op de vloer moeten zitten en ik zou op de verhoging moeten zitten.”
De koning zag de juistheid van de woorden van de jongen in, stond op van zijn troon en ging op de vloer zitten. De kleine jongen besteeg de troon.
“Dit is wat God doet,” zei de jongen. “Soms plaatst Hij ons in een hoge positie en soms in een lage, al naar gelang de resultaten van onze voorgaande activiteiten. Soms bereiken we een schijnbaar verheven positie en soms weer een lage. God brengt deze veranderingen teweeg en schenkt verschillende resultaten al naar gelang ons karma.” De koning was zo tevreden met de antwoorden van de jongen dat hij deze waarheden door het hele koninkrijk liet verkondigen. Hij beloonde de minister en zijn briljante zoon met vele kostbare geschenken.
Bron: Purebhakti.com (Beyond Liberation)
Vertaling: door de leerlingen van Śrīla Prabhupāda en Śrīla Bhaktivedānta Nārāyaṇa Mahārāja
Compositie: Dāmodara dāsa
Image/Art made possible by Pixabay.com